Pluto, Saturnus en mijn liefdesleven

Het mocht even duren maar hier is dan eindelijk de laatste van de reeks van drie blogs over daten.

Dat het deze keer wat langer heeft geduurd met het schrijven van een blog lag aan de vakantie. In plaats van schrijven ben ik wat meer gaan schilderen, wat een van mijn manieren is om tot rust te komen.  Een paar jaar geleden ben ik namelijk, net als zovelen, in een burn-out terechtgekomen. Ik wil geen tranentrekend verhaal schrijven maar voor de context is het wel nodig om een aantal zaken te vertellen. Deze burn-out werd voorafgegaan door een combinatie van factoren, waaronder onveilige hechting en ‘dé ontmoeting’ (zie vorige twee blogs). Maar ook borstkanker, echtscheiding en meerdere verhuizingen, naast te hard werken, te perfectionistisch zijn en te veel hooi op mijn vork nemen.
Ik ervaarde lichamelijke klachten, vermoeidheid, huilen, slecht slapen, mentale uitputting, prikkelbaarheid, motivatieverlies, een cynische houding ten opzichte van mijn (toenmalige) werk, een behoorlijk verminderd gevoel van eigenwaarde in combinatie met depressieve gevoelens en gedachten. Al met al geen pretje en ondanks dat ik nog steeds herstellende ben (ja, echt nog steeds!), is het nu wel genoeg met dit droefgeestige verhaal.

Juist in die moeilijke periode ben ik op zoek gegaan naar antwoorden op vragen als: Wie ben ik, wat wil ik, waar ben ik goed in, waar ligt mijn hart? Ondanks mijn jarenlange bezoekjes aan verschillende professionals en een paar (mis)diagnoses verder had ik op deze essentiële vragen nog steeds geen antwoorden. Al zoekende naar die antwoorden kwam de astrologie (opnieuw) op mijn pad.

Ik ging gebeurtenissen die hadden plaatsgevonden opzoeken in mijn horoscoop en de transits die daar op dat moment bij plaatsvonden. Wat bleek? Er zat telkens een treffende synchroniciteit en symboliek in.

Synchroniciteit, een term die bekend is geworden door Carl Jung, is “het gelijktijdig optreden van twee gebeurtenissen die op een betekenisvolle manier met elkaar samenhangen, zonder dat er een direct oorzakelijk verband is.”

Toen, in het voorjaar van 2013, Pluto het zesde huis binnenging, was ik nog herstellende van de behandelingen tegen borstkanker en kreeg ik een pittige nieuwe baan aangeboden in het Voortgezet Speciaal Onderwijs (VSO ZMOK). Een paar jaar later ging ik het onderwijs uit en iets heel anders doen.

Astroloog, historicus en schrijver, Robert Hand beschrijft Pluto door het zesde huis als een periode waarin gezondheid en werk centraal komen te staan, vaak met ingrijpende veranderingen of spanningen. Dat kan zich uiten in een andere baan, conflicten met leidinggevenden of zelfs een heel nieuw beroepspad. Voor mij persoonlijk klopte dat beeld opvallend goed: juist in die tijd speelde mijn gezondheid een grote rol en maakte ik grote wendingen in mijn werk.

Tegelijkertijd besef ik dat dit bij iedereen anders kan uitpakken, want Pluto legt bloot waar transformatie nodig is, maar hóe dat gebeurt, is voor ieder uniek.

Een paar jaar geleden maakte deze Pluto, door het zesde huis, ook nog eens een paar keer een oppositie met mijn Maan (in Kreeft in het 12e huis). Een periode van twee à drie jaar met uiterst emotionele confrontaties waarin ik werd gedwongen oude pijnstukken en patronen rondom hechting, liefde en emotionele veiligheid onder ogen te zien.

Tegelijkertijd kwam Saturnus langs, de planeet die vaak wordt gezien als de ‘kosmische leermeester’, symbool voor grenzen, verantwoordelijkheid en lessen die soms pittig maar uiteindelijk zeer waardevol zijn. Eerst in het spanningsaspect met mijn eigen Saturnus, vervolgens over de descendant (relaties, spiegels, partnerschap) en door mijn 7e huis van o.a. verbintenissen, relaties, partnerschappen. Het was alsof niet alleen Pluto maar óók Saturnus nog eens zei: “Kijk goed, dit is waar je nog iets te leren hebt als het gaat over grenzen aangeven, verbinden met anderen en verantwoordelijkheid nemen.”

En terwijl ik daar nog middenin zat, schoof Saturnus mijn 8e huis in!
Alle ‘lastige punten’, zaken die ik misschien toch nog ergens had weggedrukt of vergeten was, dingen die ik niet (van mezelf) wilde zien, niet meer aan wilde denken of wilde voelen, werden als het ware op een grote hoop geveegd en vroegen om verwerking. Een periode van open en eerlijk naar mezelf kijken, innerlijke stormen en periodes van rust, introspectie en transformatie volgde. En dat is niet zachtzinnig of poezelig gegaan.

Alsof dat nóg niet genoeg is, staat zowel Neptunus als Saturnus conjunct mijn Zon. Neptunus die ook een driehoek met zichzelf maakt, een transit die iedereen krijgt rond je 55^ste, maakt me in deze periode (nog) gevoeliger voor sferen uit mijn omgeving. Hij laat me soms verdwalen, dromen en twijfelen waardoor ik me regelmatig moe, onbekwaam en nutteloos voel, alsof mijn langzaam verkregen identiteit opnieuw oplost in een mist.
Saturnus daarentegen wil dat ik concreet word, mezelf serieus neem en opnieuw ga bouwen. Samen geven ze een haast paradoxale ervaring: zweven én gronden, dromen én verantwoordelijkheid nemen, loslaten én structureren.

Zelfs nu ik dit opschrijf, verbaast de synchroniciteit me nog steeds.

In de astrologie gaat het niet om oorzaak en gevolg. Planeten veroorzaken geen gebeurtenissen of gevoelens. Wat er aan de hemel gebeurt, spiegelt wat er op aarde, en in dit geval in mij, gebeurde.

Een citaat van Robert Hand over Pluto door het zesde huis is, “Zoekt u naar ideale werkomstandigheden…… tegen de tijd dat Pluto uw zesde huis verlaat, hebt u misschien gevonden wat u zocht.”

Ik hoop dat de beschrijving van Robert Hand over Pluto door het zesde huis ook inhoudt dat ik inderdaad ga vinden wat ik zoek als Pluto straks mijn zesde huis uit is, ook al weet ik zelf nog steeds niet wát dat precies.

Terug naar het daten!

Misschien verklaart dit ook waarom ik het daten voorlopig nog even laat liggen. Ik heb simpelweg geen zin om tegen iemand te zeggen: “Zullen we over een jaar eens koffie doen? Want op dit moment heeft Saturnus mijn 8^ste huis in de fik gezet.”

Daarnaast kan ik de vraag ‘wie ben ik?’ voorlopig beter overslaan, want Neptunus heeft mijn Zon, mijn ‘ikje’, in de mist gezet.