Ruimte innemen

In astrologische consulten gaat het heel vaak over liefdesrelaties, over onder andere de verwachtingen, behoeften en problemen ten aanzien van relaties.

Gisteren had ik een prachtig en kwetsbaar gesprek met een zeer getalenteerde en bijzondere twintiger over liefde, liefdesrelaties en ruimte innemen in een relatie. Mag en kun je jezelf zijn in een relatie, zonder dat je je kleiner maakt. Durf je je gevoelens te uiten en op een respectvolle manier je grenzen aan te geven? Durf je je mening te geven en je verlangens te vertellen? Of maak je jezelf klein, onzichtbaar en pas je je voortdurend aan? Welk voorbeeld heb je gehad van je eigen ouders? Was er een ouder die zichzelf wegcijferde in de relatie?

Het was een openhartig en inspirerend gesprek wat stof tot nadenken gaf.

Na mijn scheiding, bijna 8 jaar geleden kocht ik dit huis en de omstandigheden dwongen me ertoe om alles snel te beslissen, schilderen en in te richten met wat ik aan meubels had. Een lichtgrijze vloer, witte muren en wat oude opgelapte meubels. Supersaai, kleurloos en onopvallend. Ik heb het lange tijd niet zo ervaren en vond het eigenlijk wel prima, het was in ieder geval een plek helemaal van mij.

Ondertussen zijn de kinderen al lang het huis uit en er is niemand aan wie ik mijn keuzes hoef te verwantwoorden behalve aan mijzelf. Zo kreeg ik vorig jaar ineens het idee om van mijn woonkamer ook mijn atelier/werkkamer te maken. Een voor mij, grootse daad van ruimte innemen; ‘Het is mijn huis en ik mag wonen op de manier die ik wil’.  

Met mijn Zon in Vissen en Maan in Kreeft kun je wel zeggen dat ik meer dan gemiddeld gevoelig ben voor wat er zich in mijn omgeving, wel of niet onderhuids, afspeelt en dat ik behoefte heb aan een knus plekje waar ik me, het liefst alleen, kan terugtrekken. Een plek waar ik mezelf kan zijn, me beschermd en veilig voel en waar mijn creatieve energie kan stromen. Mijn atelier-woonkamer voelde uiteindelijk toch niet warm, veilig en knus. Daarom heb ik besloten om het atelier weer uit de woonkamer te verhuizen.

Mijn atelier-woonkamer voelt niet warm, veilig en knus. En daarom heb ik besloten om het atelier de woonkamer weer uit te verhuizen en op een geheel andere manier ruimte in te nemen, namelijk door kleur.

De paar aquablauwe accessoires, ik heb nu eenmaal veel water in mijn horoscoop ;-), vul ik aan met warme heldere kleuren en vooral met roze. Ja, je leest het goed, roze.

Rood is de kleur van de eerste chakra, het wortelchakra, wat staat onder andere voor stabiliteit, vitaliteit, veiligheid, zelfacceptatie, oerkracht en mannelijk of yang-energie.

Roze ontstaat door rood te mengen of te verzachten met wit waardoor het een zachtere en liefdevollere expressie wordt van diezelfde levensenergie.

De kleur roze wordt vaak geassocieerd met vrouwelijkheid, vrouwelijke yin-energie, voor compassie, transformatie, (universele) liefde en zachtheid voor alles wat leeft.

(Ik denk dat we momenteel allemaal wel wat meer roze in ons leven kunnen gebruiken, maar dat terzijde.)

Roze, veelzijdigheid, creativiteit, grootse emoties, hevige passie en hartstocht, mijn eigen zelfstandigheid, mijn nieuwsgierigheid, vrijheid en individualiteit. Het mag de ruimte krijgen en het mag er allemaal zijn. En niet alleen in mijn woonkamer!

Ruimte innemen begint bij jezelf. Niet als iets dat je opeist ten koste van de ander, maar als een liefdevolle erkenning van wie jij bent, met al je behoeften, grenzen, kleuren en verlangens.

In relaties gaat het niet over aanpassen, inleveren, pleasen of je onzichtbaar maken voor de ‘goede lieve vrede’. Het gaat over afstemmen en elkaar de ruimte gunnen om te groeien, te bloeien en te schuren als dat nodig is.

Hoe meer jij durft te gaan staan in jouw eigen kleur, hoe echter de verbinding met de ander wordt.

Liefde begint waar jij jezelf niet langer wegcijfert.